HAYAT NEDIR?

Hayat bu iste
Dost da var düşmanda
Dogru da var yalan da
Genede hayat cok güzeldir
Ne kadar kalleş olsa da

Elbet bir gün severler
Bazen küserler, bazen söverler
Bazende terk edip birakirlar ortalikta

Kimi gül atar kimi taş
Kimi ise sadece boş laf
Ne olursa olsun işte bu hayat
Ben susuyorum
Bütün mevcudiyetimle susuyorum
Ve susmayı öğrenmiş olarak

FELEKA ME YEKE

Ji Gazze ' re
Keça Kurdan
Li dibistanê
Ne pênûs
Qurşîn para te ket
Delala min
Li Gazze jî dengê bombeyan
Qet derneket

Ne jîyan
Ji pênûsa te de
Dilop dilop xwîn dirije
Wek bi bombeyên Fosforê
Xwîna mine sor
Li xwelî ya Felîstînê diket

Pênûsa te ji qurşînê
Forma ya mine dibistanê jî
Ji kirasê mirinê

Xwûşka kê
Berxwedan xwaşe
Tim û tim berve azadîyê dimeşe
Lê çi bikim huro bi kirinên Îsraîlê
Hîtlerê xwînxwar û nijadperest
Xwe xwedî rûmet dizane û kêfxwaşI

Son Bakış

O son bakisin, son cizik gibiydi ömrüme,
Icimdeki yangini körükleyen
Yüregimi bedenime küstüren,
Ruhuma izdirap cektirip, kalbimi daglayan
O son bakisin, son dokunustu...

Bu aciz bedene kursun degse
Son bakisin gibi, yara acmazdi gönlüme
Tirnaklarimi cekip, iskenceler yapsalardi
Son bakisin gibi, acitmazdi bedenimi
Ellerimi baglayip, atese atsalardi
Son bakisin gibi; yakip kül etmezdi kalbimi
O son bakisin, son karar gibiydi ömrüme.

Keske deyip, daliyorum iste gecmise
Cansiz bir tas olup, görmeseydim o son bakisini
Dag basinda rüzgar olup, degmeseydim tenine
Bu kadar sevip
Bu kadar baglanip
Ve de bu kadar caresiz kalmasaydim kaderin karsisinda
Keske, keske deyip, daliyorum iste böyle bicare...

Ama biliyorum; bu son bakisin
Bir ucurumun kenarina sürükleyecek
Benimle uykuya dalip, bir daha günesi göstertmiyecek gözlerime
Ruhuma kanatlar takip, gökyüzünde gezdirecek...
O son bakisin, son nokta olacak ömrüme,
Son bakisin, sonum olacak bu sonsuzlukta,
Son bakisin, sonu olacak bu gencligimin...

Sonsuz Ask

Dalgayla kiyinin askini bilirmisin?
Öncesinden baslayip sonsuza giden dalga,
hep aska kavusma özlemiyle atilir kiyiya.
Parmaklarinin ucuyla dokunur sevdigi kiyiya ve döner geriye.
Biliri kavusamayacagini ama hep kosar kiyiya,
her bir dokunusunda askina verir bedenini hesapsizca.
Iste bende seni böyle severim yar.

Yar bilirmisin dag basinda acan ucurum ciceklerini?
Bilirler görünmeyeceklerini,
sevilmeyeceklerini, koklanmayacaklarini ve oksanmayacaklarini
ama inatla acarlar, askla, sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelemeyecek sevgilinin onu kucaklamasini.
Iste bende seni böyle beklerim yar.

Yar ipek böceginin askini bilirmisin?
Onun kozasinin icine ördügü o iplige olan askini.
Bilir o ördügü ipligin kendisinin ölümü olacagini
ama o askina feda eder kendini,
öyle verir kendini yarenine korkusuzca.
Iste bende kendimi böyle sana veririm yar.

Yar agac ile meyvenin askini bilirmisin?
Meyvesini vermelidir agac yeniden dogmak icin,
öyle zorludurki ayrilmalari yine de verir meyvesini agac,
meyve tohum olur ve yeniden dogar agac kendi meyvesinden.
Iste ben de böyle yok olmayi göze aldim yar
tekrar sende dogmak icin.

ÖLÜMÜN GELİŞİ

Başlarında taşıdıklarında ilk defa beni,
Gelmiştir ölüm
Gelmeleri gibi
Rengim kül, derim ketenimsi
Yaşım kaç olmuş?
Otuzbeş mi?
Orhan Veli'nin şiiri değil
Yaş ellibeş, yolun da dörtte üçü
Bir tarafımızdan alınacaktı canımız
Ve ölüm bir sevgili gibi
Girecek yatağımıza
Belkide bir şeytan gibi
Gelecek ve alacak
Bir ömür koruduğumuzu
Ömrümüzü
Bana beni anlatacak
Tanımıyormuşum gibi kendimi.
Uslu uslu dinleyeceğim günahlarımı
Hiç işlememişim gibi

Daye

Carek din Carek din Min biafirîne dayîka min Sorgulek min heye Navê wê âzadî yê Pirr delal û nazdare Av didim bi xwîna sor Bi xwîna shexîdan Bi xwîna heval û agîdan Bi xwîna keçên delal Xwîna bûkên bermal Bi xwîna kalên heftê sal Min bê gul Gulê bê min meke Carek din Carek din Dayê ! Min di pashila xwe ke.

TUTSAK GÖLGELER

Cesurdu yüreklerimiz
Kollarımız güçlüydü
Tek yumruk ellerimiz
Kimseden yoktu korkumuz
Söylerdik söyliyeceğimizi
Yapardık yapacağımızı
Bu uzun sürmedi bilindiği gibi
Susturulduk
Pislik kokan, kanlı bir takım eller
Kapattı ağzımızı
Boğulduk
Kemik, kemik
Kırdılar parmaklarımızı
Sıkamaz olduk yumruğumuzu
Dilimiz dönmez oldu
Ve cesur yürek
Mangal mangal söndürüldü
Harımız tütmez oldu
Artık, önce korkup
Sonra söyliyecekti yüreğimiz
Artık, önce dinleyip
Sonra bakacaktı gözlerimiz
Hayata hazırlıksız
Mazlum ama tasalı
Artık, tutsaktı yüreğimiz
Ve gölgelerimiz